adj (cú + cenn): Mael fothaigh conchenn coimt[h]enn
dog-headed
,
Anecd. ii 35 § 13
. As subst. m. pais cristifir in
chonchinn
dogheaded person,
Thr. Ir. Gl. vi
. trén-chonchend
na hirgaile `
wolf-head
' (of a warrior),
Metr. Dinds. iv 40.20
.
? Cf.
coinchinn .i. inchinn,
O'Cl.
As n. pr. m.
do sleig
Fiacclaig mic Conchind,
Rawl. 88a57
. in C.¤
(of horse),
Acall. 266
. Of a race of people:
condasealgadar concheínd,
BB
21b40
. As f.
doluid do thócuireadh Conchinde,
Dinds. 47
.
Coinchend inghen Aedaín,
BCC 244.15
. See
Corp. Gen. Index
.