n
io, n. (?) (eól; possibly abstr. of *eólchar; cf.
Imr. Brain i 41
).
(a)
longing, yearning; esp. longing for
home:
eolchaire .i. ima tir ┐ cuma .i. a ndiaigh dáine
(different kinds of grief),
ACL iii 139.33
. nach tan
nosbert eolchaire n-oll fo rian roglass | nosbert for cūl...
ben bán as often as their great longing for home drew them
forth...the fair woman drew them back
Anecd. i 69.1
.
gabais éolcaire fer díib,
LU 121a6
.
gabais éolchaire íarom Connle immun deilb inna mná ad:condairc,
Echtrae Chonnlai 122 § 8
.
táth-ut ... fri toinn t'éolchaire óadaib 'you have your longing towards the sea (and away) from them',
Echtrae Chonnlai 123 § 14
.
eolchaire mo mhendatain | dorala ar mo chéill `longing for my little home'
BS 64.1
. becc ná romúchda dóine oc eólchaire, oc imbáide | ar ind Niall-sain... with yearning or emotion over N.
Ériu iv 96.18
.
(b)
regret, grief in general; mourning, lamentation:
eolchaire .i. doilgheas no dobrón,
O'Cl.
eolchuire wailing
Kirk
(
troscadh ┐ gul ┐ éolchuire,
Esther iv 3
).
biaidh
m'fhaoilte 'na heólchoire, Tadhg Óg, Studies 1924, 87
;
88
.
ag eolchuire ┐ ag tuirrsi am diaidh,
BCC § 189
.
guil ban is
eolchuire ḟear,
Ir. Monthly 1921, 245
. do-níd eólchaire
= lamentantur
TSh. 6433
.
gol-gháirthe...┐ eólchaire
éagcuibhdheasach do dhéanamh,
5575
. Leabhar na hEólchaire = Lamentationes Jeremiae
1425
.